ESTE VINDEIRO SÁBADO, 22 DE FEBREIRO, ÁS 19:30 H., CELEBRAREMOS NO SALÓN DE ACTOS DO LICEO CASINO DE VILAGARCÍA UNHA MESA DAS VERBAS EN HOMENAXE DE MARÍA PALACIOS, ONDE ADEMÁIS DO RECITAL POÉTICO DOS SEUS POEMAS, OU DOS COMPOSTOS EXPRESAMENTE NA SÚA HONRA, INTERVIRÁ O NETO DA FINADA, O MAGNÍFICO VIOLONISTA, ALFONSO MERINO, QUEN INTERPRETARÁ TRES PEZAS MUSICAIS, AO INICIO, NO MEDIO E AO FINAL DO ACTO. TAMÉN TENTAREMOS COMPOÑER UN POEMA COLECTIVO NA SÚA HONRA.
Quen é María Palacios?
Unha excelente mestra e poetisa de orixe castelá que desenvolveu a súa
faceta profesional en Logroño e que pasou os derradeiros anos da súa vida na
Residencia “Divina Pastora” de Vilagarcía de Arousa.
Chegou sentir un profundo amor e a identificarse con Vilagarcía, admiraba a
nosa xenerosa e abraiante Natureza. Fixo moitos amigos aquí pola súa magnífica
personalidade. Era unha muller paciente, respectuosa, discreta, intelixente,
culta e creativa.
Con Andrea Fernández e Xermán Manoel Torres ideou a Mesa das Verbas, actividade
poética que a enchía de ledicia e ilusión. Participou nos dous obradoiros
poéticos, celebrados ata o de agora no Liceo Casino. A súa última Mesa foi a
celebrada o 9 de agosto de 2013, ás 21:00 h. na rúa Xeneral Pardiñas e coa
colaboración musical do grupo de voces e acordeóns AROUSA BAY, era a XXIX
edición..
Tódalas mañás acudía puntual á Biblioteca Municipal “Rosalía de Castro” a
ler e a conectarse a Internet para manter a súa conta de correo electrónico.
Moito botarei de menos os seus contactos e os magníficos correos que me
enviaba, cheos de contidos e fermosura. Alí tamén compoñía os seus sabios e
sentidos poemas, onde amosaba a súa crenza e a súa admiración polo Cosmos. Era
unha muller curiosa intelectualmente, con moitos intereses e saberes. Era unha
ledicia escoitala, aprender a súa postura positiva e esperanzada da vida. A súa
morte foi a súa derradeira lección de xenerosidade e de delicadeza. Na
Residencia bótana moito de menos ao igual que os seus amigos. Nunca a
esqueceremos, sempre a teremos presente, onde queira que estea, alí teremos
unha amiga, unha valedora.
María Palacios, in memoriam
No hay comentarios:
Publicar un comentario