-CODESEDA-
Con toda a ilusión e grande satisfacción fun
nomeado mestre do Colexio Nacional de Codeseda (A Estrada) o día 2 de xaneiro
de 1983. Incorporeime a dito colexio para cubrir a vacante por xubilación dunha
mestra moi querida nesta poboación do grande concello da Estrada, despois das
vacacións de Nadal. Agardábame alí un marabilloso alumnado dun dos dous grupos
de 3º de EXB.
Era o meu primeiro destino no ensino público,
despois de ter aprobadas as correspondentes oposicións do ano 1982. Un mestre
novo que chegaba a un lugar por descubrir, unha vila rural, dun concello que me
traía gratas lembranzas, xa que a miña familia materna era procedente da vila
da Estrada. Foi como un encontro coas orixes. Alí fun moi ben acollido por toda
a comunidade escolar e pasei uns meses moi agradables e inesquecibles, tanto
desde o punto de vista humano como educativo. Os nenos e as nenas daquel
terceiro, en plena etapa dourada da infancia, eran realmente bos. A xente do
rural é pacífica e traballadora. Eu faláballes do idílica que me parecía a vida
do campo e os nenos dicíanme, pois cambiámoslla pola de Vilagarcía. Descoñecía
que a maioría dos nenos ademais das súas tarefas escolares, axudaban no seu
lugar nas duras e incómodas tarefas do campo. Ademais o colexio era unha
concentración, viñan os nenos de distintos lugares da comarca. E nos seus
lugares case non había nenos. Por eso, viñan moi contentos ao colexio, porque
alí xuntábanse cos compañeiros, xa que onde vivían eran case únicos, e na escola
tiñan a oportunidade de xuntarse cos iguais.
Os mestres daquel colexio pasabamos moito tempo
xuntos, convivindo, case todos quedabamos no comedor escolar, ao que acudían un
grande número dos alumnos, chegamos a ser compañeiros e amigos. Na miña etapa
alí, había máis de catrocentos alumnos, hoxe desgraciadamente, case non chegan
a cen.
Nas tardes dos venres a miña compañeira de
nivel e máis eu organizabamos un concurso do saber ao xeito dun famoso concurso
televisivo daquel tempo, así dun xeito lúdico e divertido faciamos repasos dos
contidos curriculares co noso alumnado. Tamén preparamos algunha obra de teatro, así como algunhas competicións deportivas. No fin de semana cando eu volvía a
Vilagarcía, cunha querida compañeira que era veciña, preparabamos conxuntamente
algunhas actividades para desenvolver nas nosas clases. Aínda recordo un texto
que preparamos con distintas actividades e que se titulaba “El deshollinador”.
Eu estaba encantado coa paisaxe de Codeseda, preto
de alí nacía e era o curso alto do río Umia, o meu querido Umia de Caldas de
Reis, o Umia que desembocaba en Cambados na non menos querida ría de Arousa.
Alí había moitas troitas, que teño probado, que gorentosas eran aquelas
troitas! Tamén facía longas camiñadas polo campo, moitas veces acompañado por
algúns alumnos. Lémbrome de ter chegado ata Sabucedo e alí visitar o seu famoso
curro, o da rapa das bestas. Que tempos xa idos! Os tempos das ilusións
pedagóxicas, de tremendas ganas de traballar, de dalo todo polo alumnado. Ese
primeiro destino quedou gravado por sempre no meu corazón, non me esquezo de
Codeseda, das súas xentes, das súas paisaxes campestres e sobre todo do seu
querido colexio nacional, o meu primeiro colexio! Como os primeiros amores, moi
difícil de olvidar, imposible.
No hay comentarios:
Publicar un comentario