miércoles, 16 de agosto de 2017

POESÍA, MÁIS POESÍA POR FAVOR

LÚA DA ECLIPSE PARCIAL DE AGOSTO DE 2017 (I)

A min esto da poesía, da beleza, sempre me prendeu, xa desde os tempos do meu primeiro intento poético do que teño constancia, de cando tiña os meus 14 ou 15 anos; logo tiven unha verdadeira febre poética alá polos anos 1977 / 1978, cando eu contaba entre os vinte e vinteún anos. E as referencias á lúa e á natureza non podían faltar. A lúa é un obxecto poético e literario moi recurrido, lembremos a época do Romanticismo; por exemplo, ou o Modernismo, a autores como Rubén Darío, nos que a lúa e o ambiente nocturno do luar tiñan tanta importancia e eran de forma reiterada tan utilizados. Eu, salvando as distancias, nos meus intentos e xogos poéticos tamén lle cantei á lúa, por exemplo, neste poema en castelán do ano 1978:

Luna, luna vieja amiga
yo te quiero contar
y te quiero saludar
y narrarte tantas cosas
que desde las alturas
tú puedes contemplar.

Que los hombres no se aman
y envidia se tienen
egoísmo y pereza
que tú puedes observar.

Este mundo aquí abajo
con pobreza y con hambre
¡y con hambre de tantas cosas!
que hemos de necesitar.

Las guerras y divisiones
tantas cosas y opresiones
que nos han de esclavizar.

Luna, luna vieja amiga
te dejo con tu alumbrar
que aunque tu luz no es tuya
la sabes aprovechar.

(c) Xermán - 1978

LÚA DE AGOSTO DE 2017 (II)

No hay comentarios: