martes, 10 de abril de 2018

O tío Manolito na lembranza




Xogo de verbas para o meu tío Manolito

Están tristes os xiríns,
xa non cantan os merlos
vaise a ledicia polo río,
foise o tío Manolito ao alén.

Leváronse os seus sorrisos,
anda de estrela en estrela
buscando nos niños os ovos
de novas e siderais aves.

Desde alá verá a Galicia,
a súa amada terriña,
desexando máis xustiza
e máis ledicia para todos.

Chouta ledo meu querido tío
desde planeta en planeta
que interesantes documentais ves,
que a viaxe sexa para ti feliz.

Os teus lembrarante por sempre,
a Puca triste sen ti
envíache seu mellor ladrido.
Túa terra caldense nota túa ausencia.

Voa libre polo espazo
nos nosos corazóns repousas,
tempo de paz e de estrelas,
es capitán do tempo inabarcable.

                      Xermán Manuel Torres

No hay comentarios: