VIII MESA DAS VERBAS

30/09/2011: Na praza da Constitución de Vilagarcía de Arousa, celebraremos a VIII Mesa das Verbas, onde homenaxearemos a Rosalía de Castro e ao lembrado mestre arousán, Manuel Trigo Díaz, quen foi membro do Padroado de Rosalia de Castro. A música poñeraa o popular gaiteiro e etnógrafo, Carlos Rey Cebral. A cita será ás 21:00 h.

Nesta Mesa das Verbas, compartiron os seus versos e de autores como Rosalía de Castro, Curros Enríquez, Ramón Cabanillas, Manuel Trigo Díaz,... Os seguintes amantes da poesía:

- Amaya
- Rafa Gómez (Brétema)
- Antonio Quiñoy
- José Tizado (Brétema)
- Carmen Darriba (Brétema)
- Tito Porto
- María Palacios (Brétema)
- Porto
- Gonzalo Bouza-Brey
- Carlos Rey
- Isabel Pintos
- Carmen Abalo
- Jean Carballo (Brétema)
- Antonio Pinedo
- Ángeles Conde
- Eucalo
- Ramón Torrado
- Andrea Fernández
- Manoel Xosé de Oliveira (Brétema)
- Alfonso Saavedra
- Xermán Torres

O Concello de Vilagarcía de Arousa colaborou coa cesión e colocación de 100 sillas e co servizo de megafonía e ao seu cargo un funcionario municipal.


A IX MESA DAS VERBAS terá lugar nas instalacións do Liceo Casino de Vilagarcía de Arousa, o vindeiro venres, 28 de outubro de 2011, ás 21:00 h.

E o venres, 11 de novembro de 2011, ás 21:00 h. na sede do Liceo Casino, terá lugar unha nova experiencia encol da poesía, o

I OBRADOIRO CREATIVO DE POESÍA

Pequena selección de poemas da VIII MESA DAS VERBAS

ADIÓS, RÍOS; ADIÓS, FONTES
ADIÓS, REGATOS PEQUENOS;
ADIÓS, VISTA DOS MEUS OLLOS;
NON SEI CANDO NOS VEREMOS.

Miña terra, miña terra,
terra donde me eu criéi,
hortiña que quero tanto,
figueiriñas que prantéi,

prados, ríos, arboredas,
pinares que move o vento,
paxariños piadores,
casiña do meu contento,

muíño dos castañares,
noites craras de luar,
campaniñas trimbadoras
da igrexiña do lugar,

amoriñas das silveiras
que eu lle daba ó meu amor,
caminiños antre o millo,
¡adiós, para sempre adiós!

ROSALÍA DE CASTRO


Y, EN TUS MANOS, EL PAN

Pantalón vaquero,
jersey con símbolo deportivo,
coleta,
casi descalza
fuíste a comulgar.

Del cuenco de tu mano
hiciste leve regazo
y, en el recogiste
el pan
blanco,
blanco,
blanco.

Me pareció
que un temblor de luz
te invadía
o que irradiabas.
No sé.

De tu misma mano
llevaste a tu boca
el pan
blanco,
blanco,
blanco.

Fuíste un lirio.
Toda,
fuíste un lirio
en pié.
De rodillas por dentro.
Tus ojos
se hicieron sumisos.
Y tus labios
cerraron el beso
al pan
blanco,
blanco,
blanco.

Pantalón vaquero,
jersey con símbolo
deportivo,
coleta,
casi descalza.
El pan,
la luz,
el lirio.
Y tus manos.

MANUEL TRIGO DÍAZ