ACADEMIA, CAMIÑO DE GALBÁNS, 11

 

Atrás (de pé), empezando pola esquerda: Román, Oubiña, Luís, Luciano, Chus.

Diante-esqda (axeonllados): Víctor, non identificado, Fernandito, Quinso. 

Unha grande parte da miña vida dun xeito ou doutro estivo dedicada á docencia, desde moi noviño. Lembro que contra 1967, cando aínda non cumprira os dez anos, o párroco de Santa María de Caldas de Reis, D. Marcelino Torres Villar fíxome catequista na súa parroquia.

En 1971, no meu retorno á Vilagarcía de Arousa, D. Daniel Luís Espiño Otero, coadxutor da parroquia de Santa Baia de Arealonga, acolleume como seu axudante na catequese dos barrios de Trabanca Badiña-A Torre, onde vivía, e no barrio da Laxe. D. Daniel tamén me fixo a proposta de alfabetizar a algúns mociños e persoas humildes e de nulos recursos económicos. Tamén me puxo en contacto coa Asociación AUXILIA, que trataba de traballar pola integración e promoción de persoas con dificultades de mobilidade e con necesidades educativas especiais, da dita Asociación eran responsables as lembradas relixiosas filipenses, madres Lourdes e Aurora.

Axiña coñecín e trabei unha fonda amizade cunha mestra exemplar e cunha grande experiencia e coñecementos pedagóxicos e didácticos, a tamén relixiosa filipense, madre Guadalupe, que laborando na asociación de promoción xitana, por medio dun padroado crea a Escola Xitana de San Pedro de Cornazo, coa que os meus compañeiros de xeración e eu mesmo colaboramos, eramos a mocidade do Club de D. Daniel, os do Local, con grandes inquedanzas sociais, e inspirados polos nosos mestres gratuítos, D. Daniel e a madre Guadalupe, participamos con eles na alfabetización e educación de persoas marxinadas.

D. José Torrado Castiñeiras (actual párroco da parroquia Santa Baia de Arealonga), tamén á miña volta á miña cidade natal, escolleume como colaborador e brindoume coa súa amizade, da que teño o gozo de seguir contando nestes momentos da miña vida, na que desfruto da miña xubilación de máis de 39 anos de servizo no ensino público en diversos centros educativos, dependentes da Consellería de Educación da Xunta de Galicia. Na miña parroquia participei e aínda colaboro en distintas funcións, moitas vinculadas á formación e a educación, hoxe, entre outras cousas, dedícome á formación dos catequistas e coordino as convivencias e as escolas de catequistas.

Dun xeito ou doutro, levo 56 anos de actividade docente e formativa, pero hoxe quero falar da miña experiencia docente como profesor particular e máis concretamente da miña academia do Camiño de Galbáns, 11, no barrio de Trabanca Badiña de Vilagarcía de Arousa, onde vivín máis de 13 anos, foi unha experiencia feliz e moi lembrada, alí prestei o meu apoio a un número importante de nenos e nenas e de mociños e mociñas, vou dicir os nomes dos que aínda recordo, porque a néboa do tempo vai escurecendo a miña memoria, aínda lembro a (algúns aparecen na foto que ilustra esta entrada). Mª Jesús, Luciano, Luís, Oubiña, Román, Víctor, Fernandito, Quinso, Cristina, Fernando, José Luis, Ramón, Manuel, Lolita, Simón, Tinito, Pili, Sole, Aquilino, Felisa, Tito, José Manuel, os dous irmáns Custodia, Benito,...

Lembro que con eles pretendín facer un estudo do Pazo de Patiño, tristemente deixado desfacer, nel toparamos unhas moedas antigas, fixeramos unhas fotos do escudo. Con tal motivo das pescudas neste pazo abandonado e botado a perder, levei a estes meus alumnos a unha visita ao Museo de Pontevedra (onde fomos atendidos moi amablemente polo seu director, o meu admirado D. Xosé Filgueira Valverde, quen nos dixo que as moedas non tiñan valor algún, pero que si era interesante o estudo do escudo). A visita foi contra o ano 1979 e ademais do meu alumnado particular abrimos a experiencia a outros nenos do barrio. Lembro que eu ía preocupado porque levabamos a un neno que se chamaba Carlitos, o fillo de Rosa a Cazurra, era un neno moi simpático, pero un neno un tanto movido, pero para a miña grata sorpresa, non rompeu nada e estivo enormemente interesado e motivado na visita ao Museo de Pontevedra e comportouse marabillosamente, veu encantado da cámara de oficiais da recreación do barco do Almirante Méndez Núñez (sala, lamentablemente, agora en desuso). O Museo visitámolo cun nome colectivo que os nenos indicaron, grupo Apolo XI. Tamén lembro que axudei a Lolita Torreiro sobre un traballo sobre Cervantes, que foi premiado... Son tan só unhas pinceladas dalgunhas das miñas lembranzas con este grupiño de cativos, ah! tamén acudiron comigo no ano 1980 a unha conferencia que impartiu Filgueira Valverde sobre Afonso X, o Sabio, a quen se lle dedicaba o Día das Letras Galegas aquel ano, no Salón de Actos da Caixa de Aforros de Vigo, nas torres do barrio da Lomba, conferencia organizada polo Club Xuvenil Vilagarcián, que eu presidía daquela.

Xa en 1982, cando aprobo ás miñas oposicións e son destinado o 2 de xaneiro de 1983 ao Colexio de Codeseda (A Estrada), organizo para este meu querido e lembrado alumnado de ensino particular unha marcha, como despedida, ao monte Xiabre, cando estabamos preto do cumio, comezou a chover sen parar, descendemos ata preto do refuxio de Guillán e un señor, moi amable, baixounos a todos na súa furgoneta. E co motivo desta despedida, distribuín e agasallei a cada un con un exemplar da miña colección de cómics.

Esta é unha agarimosa lembranza e unha homenaxe a aqueles nenos e nenas que asistiron ás miñas clases particulares, eu intentei darlles o mellor de min, pero tamén eles me ensinaron moito. Todos aprendemos de todos.