Estes últimos días, estiven a traballar no Arquivo do IES "SÁNCHEZ CANTÓN" de Pontevedra, entre outra documentación, manexei o "Legajo 998", que entre outros documentos escritos hai unha serie de carpetiñas sobre mestres, profesores, algún inspector aos que se lle revisan os seus expedientes de depuración, as máis das veces, a instancia persoal e para recuperar os seus cargos ou para solicitar pensión de xubilación. Atópome con situacións lamentables, penosas, debidas ás circunstancias de aqueles momentos históricos cheos de terror, arbitrariedades; en fin, do imperio do absurdo e da crueldade.
Na miña tese de doutoramento terei lugar para tratar máis amplamente estos asuntos relacionados coa miña investigación. O que si quero deixar constancia que de todo ese material documental manexado, podemos chegar a unha conclusión: Filgueira actuou con benevolencia, tratando de favorecer a estas pobres persoas que tiveron que sufrir unha penosa, inxusta e absurda depuración.
Na maioría dos casos aquí estudiados, o "Juez del Juzgado Superior de Revisiones del Ministerio de Educación Nacional" era Pío García Escudero, II Conde de Badarán. Filgueira era o Delegado deste Xulgado especial na provincia de Pontevedra, simplemente por ser director do Instituto de Ensino Medio da capital da provincia, ao igual que o resto dos directores do país naqueles intres, era outra tarefa encomendada aos directores por razón do cargo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario