DOUS ESCUDOS REPUBLICÁNS EN VILAGARCÍA

En Vilagarcía de Arousa, no seu casco urbán, podemos atopar unha rica representación heráldica, xa temos falado dos escudos do marquesado de Vilagarcía, que se atopan no entorno do pazo e do convento de Vista Alegre e na igrexa parroquial de Santa Baia de Arealonga, tamén nos temos referido, neste blog, aos escudos ecresiásticos que se atopan neses mesmos lugares xa citados. Hoxe e como curiosidade, ímonos referir a dous escudos republicáns, que tamén podemos atopar no espazo urbán da cidade arousá.
Un está situado no edificio que hoxe alberga á Escola Municipal de Música "Bernardo do Río" de Vilagarcía (e que ofrecemos na primeira imaxe). O edificio comezara a construirse na época da dictadura do xeneral Primo de Rivera e inaugurado en tempos da II República como Escola Graduada de Primeira Ensinanza, tamén se estudaba crear unha Escola de Artes e Oficios. Posteriormente, foi ocupada como cuartelillo da Falanxe, para recuperar á fin o seu primitivo uso, sendo durante moitos anos a Escola Graduada "Concepción Arenal", coñecida popularmente como o Colexio do Ramal. Logo sería utilizado como Centro de Educación de Adultos. Durante breve tempo e de xeito provisional, mentres se efectuaba a remodelación e ampliación da Casa do Concello, o edificio foi utilizado pola policía local. Ata hoxe, que está adicado as ensinanzas elementais de Música. O escudo ten a coroa típica dos escudos republicáns, formada por pequenas torres, o corpo central representa o escudo nacional daquela época dos primeiros anos 30 do século pasado.
O segundo escudo, atópase na fonte que preside a praza, que hoxe se denomina de España e que moito antes foi chamada de Afonso XIII, tamén recibiu o nome de Praza da República, logo pasou a ser de Santa Eulalia, ata hoxe, que como xa dixemos, se coñece como praza de España. O corpo principal do escudo, representa aquí, o escudo de Vilagarcía; pero, coa coroa típica dos escudos republicáns. Os escudos, os edificios, as rúas e prazas da nosa cidade contan a nosa historia e o paso do tempo con verbas labradas na pedra e que moitas veces nos pasan desapercibidas. As cidades teñen alma e contan a súa vida en palabras de pedra cinceladas polos homes que noutrora as habitaron. Como pasa con nós agora, que tamén deixaremos a pegada do noso paso como veciños e habitantes dos nosos pobos e cidades.
Cando paseemos pola vila, que non se nos escapen tantos detalles que falan de antes e do de agora e que permanecerán no mañán, se é que sabemos conservar o valioso.