domingo, 31 de enero de 2016

UNHA FERMOSA VERSIÓN DE OS VELLOS NON DEBEN DE NAMORARSE



O sábado 30 de xaneiro de 2016, ás 12:00 h. non tivemos mellor cousa que facer que aproveitar a estupenda oportunidade de presenciar no Salón de Actos do Sexto Edificio do Museo de Pontevedra a estrea oficial e exclusiva dunha versión mixta de marionetas e actores da famosa peza teatral do admirado Castelao.


Mira por donde, despois de moito tempo de acudir en 2015 a numerosos actos neste mesmo lugar, coincidín aquí, neste histórico día, co deputado provincial, delegado de Cultura, Xosé Leal, co Alcalde, Miguel Anxo Fernández Lores e coa concelleira de Cultura, Anxos Riveiro. Nunca é tarde. Ademais dun numeroso público que encheu por completo o salón, entre as persoas que alí estabamos tamén puiden ver ao fillo de Filgueira Valverde, o Dr. Fernando Filgueira, a súa irmá Araceli e a algún neto e bisneto do egrexio pontevedrés, protagonista no ano 2015 de moitos actos neste espléndido marco cultural e que foi amigo e admirador do gran Castelao, asimesmo atopábase presenciando o espectáculo o discípulo e continuador de Filgueira, o actual director do Museo de Pontevedra, Xosé Carlos Valle Pérez. Tamén foime moi grato atoparme con algún membro do grupo de marionetas de Redondela, Tanxarina, que noutrora me asesoraran na parte de monicreques na miña publicación: Ó galego polo teatro (1996), abríndome as portas do seu obradoiro e dos seus arquivos, fornecéndome de moitos e interesantes materiais. Pois ben, xa estabamos todos, aproximadamente un cuarto de hora despois do momento previsto, comezou a función.

Todos gozamos dun magnífico espectáculo cunha excelente posta en escena, moi lograda. Os monicreques con moita perfección, moi ben deseñados, cun axeitado vestuario, moi ben caracterizados e moi ben manexados. A luz, o son, os diversos efectos estiveron extraordinarios. Gustoume especialmente a voz de D. Ramón, o fidalgo borracho, un dos personaxes máis logrados. A representación foi moi fiel ao orixinal de Castelao. Quedou moi plástica, cunha boa interpretación das cancións, como por exemplo a de Lela e cunha banda sonora moi axeitada. A parte de actores no epílogo dos esqueletes no cimeterio estivo moi acertada e os fondos de escenario e a realización escénica tamén foi do máximo agrado. Unha versión moi satisfactoria, chea de beleza e de verosimilitude. O público aplaudiu ao final a rabiar, tendo que saír varias veces a saudar os protagonistas do espectáculo: actores e manipuladores. Parabéns, noraboa  a Fantoches Baj, Compañía Galega de Comedias e grazas por esta oportunidade de gozar de Castelao, 130 anos despois do seu nacemento e 100 anos de cumplírese a súa chegada a Pontevedra en 1916 e na que permanecería ata 1936, tendo que ausentarse obrigatoriamente e abandonar o Meu Pontevedra xa saben vostedes por que.

Para rematar, lembrar que hai xa moitos anos, mediados ou finais dos sesenta do pasado século, nunhas festas de agosto de Vilagarcía de Arousa, estando na comisión organizadora das mesmas e non sei se de presidente, o lembrado Nito Campos, puiden achegarme na miña vila por primeira vez a esta simpática,  didáctica e única peza teatral de Castelao: Os vellos non deben de namorarse, que foi estreada no teatro Mayo de Bos Aires en 1941 pola compañía de Maruxa Villanueva e coa intervención dela e de Tacholas como actores, dirixidos polo popular home do teatro galego, Daniel Varela Buxán. 

Oxalá leven esta versión mixta de monicreques e actores por todos os recunchos da nosa Galicia.



sábado, 16 de enero de 2016

LV MESA DAS VERBAS: 30-01-2016; 18:30 H.

Todos os amantes da poesía que o desexen poden ceibar os seus versos ao ar na Sala de Conferencias do Auditorio Municipal de Vilagarcía de Arousa. Será unha nova edición deste recital poético que celebramos todos os meses na Perla de Arousa. Non esquecer día: sábado 30 de xaneiro de 2016 e hora: 18:30 h. Que facedes que non reservades xa dita data nas vosas axendas? Queremos vervos a todos, xa o sabedes, non faltedes!

La poesía no quiere adeptos, quiere amantes.

(Federico García Lorca) 

Colabora a Concellería de Cultura do Concello de Vilagarcía de Arousa

jueves, 7 de enero de 2016

REMATOU O ANO FILGUEIRA


 Neste pasado 2015 tivemos a sorte de celebrar o Día das Letras Galegas e o Ano dedicado ao profesor e erudito pontevedrés, Xosé Filgueira Valverde. Foi unha posibilidade de afondar máis na figura deste polígrafo galego asistindo a mesas redondas, conferencias, xornadas, estrea da súa peza teatral, Agromar, creación da web da Fundación Filgueira Valverde, concertos, o XIV Memorial Filgueira, poder ler a maioría das novas publicacións a el dedicadas. Foi, sen dúbida, un ano moi intenso. Non imos entrar no rexeitamento inxustificado de algúns pola dedicación do Día das Letras e do Ano a súa persoa. El foi un home moi traballador e un gran cultivador do idioma galego, cunha obra literaria de grande calidade e cunha obra erudita moi recoñecida.

 Pola banda das letras (que é do que se trataba) non debería haber contestación nin controversia. No que ten que ver coa súa actividade política, hai xente que non chega a comprender as intencións de Filgueira e o labor que desenvolveu neste eido o que é unha mágoa.

 Penso que a decisión da Real Academia Galega foi acertada e dentro do libre exercicio das súas competencias e cunha mentalidade aberta e plural. Aínda hai xente tan pechada e antidemocrática que ou ben pensas e actúas como eles, senón nin auga nin sal.

 Felizmente o Ano Filgueira desenvolveuse e transcorreu con naturalidade e aceptación crecente, os primeiros rexeitamentos tan soados foron apagándose pouco a pouco. Se ben houbo certos grupos e persoas que trataron de boicotear os actos, non exercendo a súa representación pública neles. Pero, fíxose xustiza a este “obreiro da causa galega”. El procuraba non falar mal de ninguén, no caso, optaba polo silencio. E consta que intentou sempre facer o ben.

 Pola calidade e cantidade da súa obra e pola intensidade da súa vida, chégase á conclusión de que tanto Filgueira Valverde como a súa obra serán obxecto de estudo por sempre, nunca remataremos por descubrir e afondar nas súas múltiples facetas e os seus matices, tense dito máis dunha vez que é unha figura poliédrica.

 O seu legado está para ser investigado e estudado no Museo de Pontevedra, unha das súas principais casas na súa cidade natal. Queda que a Deputación Provincial volva a habilitar os espazos e os tempos do Arquivo e da Biblioteca de dito Museo para que os estudosos e investigadores poidan acceder con facilidade a estas dependencias e aos seus servizos, que eran exemplares antes das medidas restrictivas que erroneamente se adoptaron. Ese Museo e o seu Arquivo documental e gráfico, así como a súa Biblioteca e Hemeroteca son uns tesouros que temos moi de preto e Filgueira Valverde tivo moito que ver na súa creación e configuración.

E seguindo a simboloxía, como a rei morto, rei posto; viva o Ano Manuel María! E aproveitemos a oportunidade de homenaxear ao poeta da terra Chá no seu día Das Letras Galegas 2016. E como ocorre con calquera autor, o mellor é coñecer a súa obra. Gocemos da obra de Manuel María, como podemos seguir a facer coa obra de Filgueira e de tantos grandes autores da nosa rica literatura.