XIII MEMORIAL FILGUEIRA - RAMÓN VILLARES (III)

Seguimos reflectindo por medio dos nosos apuntamentos a conferencia de Ramón Villares Paz no reciente XIII Memorial Filgueira Valverde, un itinerario cultural de homenaxe e lembranza de Xosé Filgueira Valverde comezado no ano 2001. 

A creación do Consello da Cultura Galega é bastante orixinal e extraña. Tense en conta nos debates da Comisión dos 16 en 1979, cando andaban a voltas co proxecto de Estatuto de Autonomía para Galicia. Rosón cae como candidato para presidir a Xunta pre-autonómica e elísexe a Quiroga. No proxecto de Estatuto contémplase o Consello no artigo 32. Habería que ter en conta todas as negociacións e pactos para o difícil e complicado proceso de elaboración e aprobación do Estatuto de Autonomía.

Chega o primeiro goberno autonómico de Fernández Albor, que chama a Filgueira Valverde para ser o primeiro Conselleiro de Cultura da nosa recentemente estreada autonomía, a altura de febreiro de 1982. Filgueira promove a Comisión da Cultura Galega, apróbase a Lei de Normalización Lingüística, apróbase case por unanimidade o Consello da Cultura Galega. Opóñense (porque querían outra distinta configuración) dous deputados do Parlamento de Galicia do Grupo Mixto, Camilo Nogueira e Geluco Guerreiro.

Filgueira sobre o Consello da Cultura Galega tiña un criterio aberto, respetaba ás institucións, había membros do mesmo a título persoal. Filgueira amosaba unha vontade de integración, fala da memoria histórica, ten a intención de preservar proxectos de cultura. Entre os membros do Consello incluíanse 6 parlamentarios e 6 membros de Realidade Galega.

Coa crise de goberno de 1983 suprímese a Consellería de Cultura, Filgueira deixa de ser Conselleiro e o Consello da Cultura Galega constitúese baixo a presidencia de Vázquez Portomeñe. Elísexe como primeiro presidente do Consello a Ramón Piñeiro por 12 votos, Filgueira recibe un voto. Nos primeiros tempos o Consello vive na precariedade, traballan nel 2 persoas, ocupa un pequeno espacio dun edificio situado na rúa do Villar, constitúense entre 1 e 2 ponencias.

Fligueira accede á presidencia en 1990, sendo o seu segundo presidente, despois do pasamento de Ramón Piñeiro. Filgueira consolidou o Consello. Amplíanse as ponencias entre sete e oito. Por medio do diálogo e das negociacións trasladase o Consello a unhas intalacións nobres e remozadas no Pazo de Raxoi, traballan entre 16 e 18 persoas. Entre o labor realizado, destacar:

- O traballo sobre o Camiño de Santiago

- Congreso sobre Sarmiento

- Creación do Arquivo Sonoro

- O Arquivo da emigración

- Centro documental sociolóxico de Galicia

Tres fitos culturais nos que Filgueira Valverde desempregou un importantísimo labor para Galicia e nos que existe certa ilación foron:

- O Seminario de Estudios Galegos

- O Museo de Pontevedra

- O Consello da Cultura Galega

Filgueira mantivo o punto de vista sobre a posición do observador da Ciencia hoxe. Coa actual posición, que para el xa era vella, dos seus anos mozos no Seminario, do traballo multidisciplinar, inter-áreas, como soían dicir eles.