Lembro o teu gruñido primeiro cando eras un cachorro recén chegado ao fogar, teu fogar de toda túa vida
Tivemos un bo canciño
moi gracioso e
algareiro,
dounos todo o seu
cariño
amoroso compañeiro.
Agora foi durmir fóra,
ladra baril ás
estrelas,
move con frenesí a
cola,
alí comerá máis costelas
e ósos moi gorentosos.
Rube por todas as nubes
cos seus ollos tan
xeitosos
ollará por onde subes
a levarlle á súa amiga
a nosa gatiña bonita
para bicar súa
barriga,
que amizade tan
infinita!
Adeus ao noso canciño,
lembrarémoste con amor
sempre guiado e
mansiño,
o pequeno labrador!
No hay comentarios:
Publicar un comentario