PARA ROSALÍA

“FROLES” PARA ROSALÍA

 

Cando Rosalía choraba

non o facía en balde,

cando berraba

non o facía porque si,

cando calaba

non era por indiferenza;

todo era por Galicia

e polos galegos.

 

Non era insulsa choromicas,

non era unha triste indolente,

non era unha submisa poeta;

era Rosalía,

nosa Rosalía

que choraba, berraba, calaba,

sufría por Galicia.

 

Érguete Galicia,

síntete oufana

da túa máis ilustre poeta,

a querida e admirada Rosalía.