jueves, 31 de diciembre de 2009

QUE TEN COMPOSTELA?


Diante das controversias sobre quen estará realmente enterrado na tumba venerada en Santiago, se Prisciliano se Santiago o Zebedeo… Que máis da; o importante é que Compostela converteuse ao longo dos séculos nun foco de peregrinación da cristiandade. Que son Prisciliano ou o mesmo Santiago, o Fillo do Trono fronte a Xesús de Nazaret, o Mesías Salvador fonte de toda gracia e de todo xubileu.

Moitos eruditos opinan que non existe suficiente fundamentación histórica que demostre a chegada do Apóstolo Santiago o Maior á Península Ibérica nin vivo nin morto. Que todo foi froito da falsía e dunha piadosa tradición. Pero, esto tampouco ten agora maior importancia; o culto xacobeo o único que quere, é amosar o camiño espiritual para chegar a Cristo. Este anceio está vixente hoxe porque milleiros de peregrinos percorren os seus camiños ben físicos e reais ou espirituais para atopar consolación, perdón; vida nova, renovación; ganas de ser mellores. Todo o demais son cousas accidentais, incidentais, que non deben ocultar o máis importante: a gracia que se ofrece en Compostela para a construcción de persoas novas para un mundo novo, que ofrece o Cristianismo como alternativa a un mundo inxusto. Esa é a divina forza de Compostela.

Outros plantexamentos de tipo esotérico sobre a forza cósmica que conflúe no “campo das estrelas”, Campus Stellae, son lucubracións, teorías moi fermosas para debater, para falar, para xogar cos misterios. Pero, quen pode dar con razoamentos definitivos e concluíntes en todos os eidos históricos, paranormais…?

As estrelas tamén peregrinan a Compostela para render pleitesía a Cristo, o Redentor, o Salvador.

O que conta é a realidade do que hoxe supón Compostela, as peregrinacións, os Camiños,… todo o que se foi construíndo ao longo dos tempos, no devenir histórico e sen perder nunca a perspectiva do que efectivamente reúne ás moitedumes na Catedral de Santiago de Compostela: a esperanza de atoparse co Cristo Cósmico, co Cristo Salvador. Esta é a convocatoria neste Ano Santo, como en todos os anteriores Anos Santos: propiciar o encontro con Xesús. Esa é a crenza de milleiros e milleiros de persoas que camiñan cara Compostela. Os que non cren, pretenden atopar algo que os faga sentirse ben, renovarse, pensar. Os esotéricos buscan encherse de enerxía cósmica, vivir a maxia dos camiños. Todos os que van a Compostela non volven de vacío, algo fai que a experiencia os converta en persoas máis ricas. Os escépticos pensan que todo son pamplinas, que todo é igual en todos os sitios, nada de divinidades, de enerxías, de buscar nada, porque non se atopará nada. Mais na variedade e na diversidade está a riqueza dos seres humanos.

Este ano 2010 descubramos as mil e unha facianas de Compostela. Cada un, sen dúbida, atopará algo do que busca.

(A imaxe que ilustra a entrada, é o debuxo de Castelao que representa ao Daniel do Pórtico da Gloria e que foi deseñado para a revista pontevedresa LOGOS).

3 comentarios:

Unknown dijo...

No alcanzo a percibir todo lo manifestado referido a Compostela, pero leyendo lo publicado en periódicos con motivo del Año Santo recordaba la opinión de que la tumba es de Prisciliano, las afirmaciones legendarias y tu referencia que comparto me renueva la idea de que lo que debemos es ¿ camino ? acercarnos al a figura de Jesús. Goethe afirma que "Europa se hizo peregrinando a Compostela " y Grian, que en el musical de Jesucristo Super Star representó a Jesús en su libro " El camino de Santiago" dice que éste es el camino de la vida . Con el profundo deseo de que este Año nos lleva a Jesús un abrazo María

FILGUEIRA VALVERDE por Xermán Torres dijo...

María, gracias por tu comentario. Lo fundamental en Compostela es econtrar algo que nos haga mejores. Los creyentes quieren, desean encontrarse con Cristo liberador, consolador, sanador de almas y cuerpos.
Que este Año Santo nos motive para ser mejores y para colaborar en la construcción de un mundo más humano y justo.
Un fuerte abrazo,
Xermán Torres.
P.S.- Gracias por hacer un esfuerzo para leer en gallego, sin duda, entenderás mucho; al fin, latín evolucionado.

XLuis MP dijo...

Non creo que en Compostela estén soterrados nin Santiago nin Prisciliano, nin siquera sei si está soterrado alguén. Pero o certo é que do mito e/ou lenda do soterramento do primeiro xurdiu unha cidade maravillosa e o Camiño conseguinte, incluso vertebrando Europa.